Ubiquinon (koenzym Q10) – właściwości i zastosowanie

Ubiquinon, również określany jako ubichinon albo koenzym Q10, jest bardzo ważnym związkiem odpowiadającym za pracę komórek organizmów zwierzęcych i roślin. Jakie ma on działanie w organizmie człowieka i kiedy warto go suplementować?

Ubiquinon – co to jest?

Związek ten zaliczany jest do chinonów i jest on obecny w organizmie człowieka głównie w mitochondriach komórek, w których odpowiada za przenoszenie elektronów między białkami budującymi błonę mitochondrialną oraz wspomaga wytwarzanie energii.

Jest on również często stosowany jako suplement diety oraz składnik kosmetyków ze względu na swoje korzystne właściwości dla organizmu człowieka.

Gdzie występuje koenzym Q10?

Związek ten jest samodzielnie syntetyzowany przez organizm człowieka, ale jego ilość maleje wraz z wiekiem.

Występuje on także w różnych produktach żywnościowych. Największe ilości tego koenzymu znajdują się w olejach i produktach zwierzęcych.

Główne naturalne źródła ubiquinonu to:

• Oleje roślinne, w tym olej sojowy, oliwa, olej z nasion słonecznika,
• Mięsa, w tym wołowina i wieprzowina, wątróbka i serca drobiowe,
• Ryby, głównie makrele i sardynki,
• Orzechy, w tym orzeszki arachidowe, orzechy włoskie, ziarna sezamu, pistacje,
• Warzywa, między innymi natka pietruszki, brokuły, szpinak.

Ubiquinon – właściwości

Ze względu na swoje działanie na poziomie komórkowym koenzym Q10 ma bardzo szerokie zastosowanie prozdrowotne. Jakie są najważniejsze właściwości tego związku?

Właściwości ubiquinonu:

• Działanie antyoksydacyjne – pomaga on w wydłużeniu młodości komórek, zmniejszając stres oksydacyjny spowodowany przez wolne rodniki. Ilość tego związku w organizmie spada wraz z wiekiem, dlatego jego suplementacja może pomóc w osiągnięciu efektu przeciwstarzeniowego. Dodatkowo z tego względu może on zmniejszać ryzyko nowotworów i wzmacniać odporność.
• Wsparcie pracy układu krążeniowego – stosowanie koenzymu Q10 może być pomocne w zapobieganiu dolegliwościom serca i układu krwionośnego, między innymi przez redukcję ryzyka miażdżycy, choroby niedokrwiennej serca, kardiomiopatii.
• Choroby neurodegeneracyjne – może być używany w celu zapobiegania i jako wsparcie w chorobach Parkinsona, Alzheimera, demencji.
• Migrenowe bóle głowy – stosowanie suplementów z tym związkiem może być pomocne w redukcji bólów głowy pochodzenia migrenowego.
• Poprawa wyglądu skóry – w kosmetykach stosowany jest w celach przeciwstarzeniowych oraz w redukcji nadmiernej pigmentacji. Pomaga też w ochronie skóry przed promieniowaniem UV.

Jak stosować ubiquinon?

Obecnie koenzym Q-10 jest składnikiem wielu suplementów diety, które można stosować, by zadbać o jego odpowiednią ilość w organizmie.

Wchodzi on zarówno w skład suplementów jako jedyny związek aktywny, jak i jest składnikiem suplementów złożonych, na przykład z witaminami, ekstraktami roślinnymi, prebiotykami, co wspomaga jego działanie.

Dawkowanie ubiquinonu

Nie ustalono zalecanego dawkowania dla koenzymu Q10, ale najczęściej stosuje się w suplementach dawki na poziomie 100 mg. Nie należy przekraczać dawkowania wskazanego przez producenta.

Ubiquinon – przeciwwskazania i skutki uboczne

Zasadniczo koenzym Q10 jest dobrze tolerowany przez organizm, chociaż w trakcie jego zażywania mogą pojawiać się skutki uboczne.

Główne działania niepożądane ubiquinonu:

• Bóle brzucha,
• Nudności,
• Wymioty,
• Pogorszenie apetytu,
• Bóle głowy,
• Wysypki na skórze.

Źródła:
1. Barcelos, Isabella Peixoto de, and Richard H. Haas. "CoQ10 and aging." Biology 8.2 (2019): 28.
2. Flowers N, Hartley L, Todkill D, Stranges S, Rees K (4 December 2014). "Co-enzyme Q10 supplementation for the primary prevention of cardiovascular disease". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2014 (12): CD010405.
3. Cleren, Carine, et al. "Therapeutic effects of coenzyme Q10 (CoQ10) and reduced CoQ10 in the MPTP model of Parkinsonism." Journal of neurochemistry 104.6 (2008): 1613-1621.
4. Wyman M, Leonard M, Morledge T (July 2010). "Coenzyme Q10: a therapy for hypertension and statin-induced myalgia?". Cleveland Clinic Journal of Medicine. 77 (7): 435–42.